Hz Muhammed (sav) hayatı

                                        Rahman ve Rahim olan Allahın adıyla 

Bütün hamtlar ve övgüler Allahu Teâlâ'ya mahsustur. Kâinatın zerresi adedince salât ve selam iki cihanın güneşi Hz. Muhammed (sav) e aline ashabına ve kıyamete kadar onun nurlu yolunda gidenlere olsun. 

                      Allahumme salli ala Muhammed’in ve ala ali Muhammed 

 Selam sana ey sevgili selam sana ey kutlu nebi selam sana ey nebiler serveri 

Kıymetli okurlarım! Kâinat, yaratıldığı günden beri bir doğum bekliyordu. Bütün dünya, yüz yılardan beri bu doğuma hasret çekiyordu. 

Yerlerde ki ve göklerde ki her şey. Gelecek bu doğumun aşkıyla yanıyordu. Gelecek bu doğumla, Tevhit sancağı yeniden dalgalanacaktı. Hidayet güneşi yeniden doğacaktı. 

İnsanlık, şirk ve küfür karanlıklarını yeniden kovacaktı. Kalpler iman nuruyla yeniden aydınlanacaktı. Küfür putları devrilecek, şirk ateşleri sönecek, zulüm direkleri göçecekti. İnsan, mümin olacak ve insanlık yeniden kurtulacaktı. 

İki cihan güneşi, Âlemlerin rahmeti, Nebilerin nuru, velilerin serdarı, insanlık bahçesinin kemal meyvesi, nübüvvet zincirinin son halkası, Hz. İbrahim peygamberin duası, İsa (as) müjdesi, Hz. Âmine Hatunun rüyası, bütün insanlığın efendisi, rehberi, örneği, önderi, peygamberi, Hz. Ahmet (sav)  doğumuydu. 

Hz. Allah bu doğumun getireceği peygamberi, Kur’an-ı Kerim’de bütün beşeriyete şöyle takdim edecekti. 

 “Ey Nebi, biz, seni ancak bütün insanlara bir müjdeci ve bir uyarıcı olarak gönderdik. Fakat insanların çoğu bilmezler.” (Sebe Suresi, 28) 

 “Muhammed Allah'ın elçisidir.” (Fetih Suresi, 29) 

“Muhammed sizin erkeklerinizden hiç birinizin babası değildir. Fakat o, Allahın Rasulü ve Peygamberlerin sonuncusudur.” (Ahzap suresi.40) 
 
Gönderilen gelecekti. Bir şahit, bir müjdeci, bir uyarıcı ve bir davetçi olarak O’nun gönderen Allahu Teâlâ'ydı. Kameri aylardan Rebiül Evvel ayının on ikinci, gecesi olmuştu, O’ gece, sabaha karşı tan yeri ağarmıştı ki, kutsal belde Mekke-i Mükerreme’nin Kureyş kabilesi Haşim oğulları soyundan “Hanif dinine” mensup bir aileden Fahri Alem Efendimiz (sav) en büyük ve en şerefli doğumu meydana geldi. Gün doğmadan bütün dünya nur ile doldu. 

(Hanif dini Hz. İbrahim peygamber tarafından temsil edilen tevhit esasına dayalı hak din) 

Hz Abdullah’tan Hz Âmine Hatunun alnına geçmiş olan yüce nur O’nun alnına geçti. Hz. Âdem (a.s.) devrinden beri evlattan evlada geçe gelen son peygamberlik nuru sahibini buldu. Artık onda karar kıldı. Sabahleyin hep putlar yüzüstü düşmüş bulundu. Görenler hayrette kaldı. 

Hz. Âmine şöyle dermiş: “Ben diğer kadınlar gibi hamilelik zahmeti çekmedim” Hamilelerde meydana gelen ağırlıkları görmedim. 

Fakat gece rüyada gördüm ki bir kimse gelip, ‘Ey Âmine! Muhakkak bilmelisin ki, sen âlemlerin en hayırlısına hamilesin. Doğduğu vakit adını Muhammed (sav) koyasın’ dedi. Doğum zamanı geldiğinde kulağıma bir büyük ses geldi, ürktüm. Hemen bir akkuş geldi, kanadı ile arkamı sıvazladı. 

Benden korkma ve ürkme halleri geçti. Bir yanıma baktım, bir beyaz kâse ile şerbet sundular. Alıp içtiğimde her tarafımı nur kapladı. O anda Âlemin Efendisi dünyaya teşrif ettiler. Abdulmuttalip böyle doğumu kutlamak için doğumun yedinci gününde develer kestirerek Mekke-i Mükerremelilere üçgün ziyafet verdi. 

Ziyafet sırasında çocuğa hangi ismi koydun diyenlere, “Muhammed” ismini verdim dedi. Neden atalarından birinin ismini vermedin diyenlere Allah’ın ve insanların onu methetmelerini, övmelerini istediğim için cevabını verdi. Annesi Hz Amine Hatun’da “Ahmed” ismini verdim dedi..  

Peygamberimiz (sav) dünyaya gelmeden babasını kaybetti 

 Annesi Allah Rasulü (sav) kısa bir süre emzirdikten sonra sütannesi halime hatuna verildi Halime hatunun yanında dört sene kaldıktan sonra Annesi Amine hatuna teslim etti 6 yaşında da annesini kaybedip öksüz ve yetim kaldı. 

 Efendimizin süt anneleri 1- Ebu lehebin cariyesi Süveybe 2- Dadısı Ümmü eymen 3- Halime Hatun  

Süveybeden süt kardeşleri 1- Amcası Hz Hamza (ra) 2- Hz Ebu Seleme (ra) 3- Hz Abdullah Bin Caş (ra)    

Halime Hatundan süt kardeşleri 1- Abdullah, 2- Şeyma, 3- Üneys  

 Efendimiz (sav) 201 tane ismi şerifleri var. 6 yaşında annesini kaybedince 6 yaşından 8 yaşına kadar dedesi Abdülmuttalip  baktı 8 yaşında iken dedesi vefat edince 8 yaşından 25 yaşına kadar öz amcası Ebu talip baktı. 

  

Peygamber Efendimizin (sav) 12 tane hanımı var.  25 yaşında ilk Hz Hatice Annemizle evlendi 6 tane çocuğu oldu, Hz Mariye Annemizden de ibrahim dünyaya geldi,  

  Efendimizin (sav) 10 tane torunu var. 12 tane amcası var  8 tane halası var 4 tane teyzesi var  

40 yaşında Peygamberlik verildi.  13 sene Mekkei Mükerremede Peygamberlik yaptı 53 yaşında Mekkei Mükerreme den Medinei Münevvereye Hicret Etti 10 senede Medin'i Münevver ede Peygamberlik yaptı  toplam Peyganberlik vazifesini  23 sene yaptı. 

 63 yaşında Medinei Münevverede Hz Aişe annemizin odasında yeşil kubbenin altında mübarek başı Hz Aişe validemizin göğsünde iken mübarek ruhu refiki alaya yükseldi. 

 Dünyaya teşrifleri. Pazartesi günü gerçekleşti.  

Peygamberlik vazifesi pazartesi günü verildi.  

Mekke'den Medine'ye Hicret için pazartesi yola çıktı. 

Hicretin 11. Senesi Rebiyülevvel ayının 12 . Pazartesi Pazartesi günü  

632 Tarihinde fani alemden baki aleme irtihal ettiler. 

 Allahın Sevgilisi (sav) fani alemden baki aleme geçişi ile nur beldesi Medin'i Münevvere ye acı bir çığlık yayıldı. Kadın erkek yaşlı genç çoluk çocuk yollara döküldü herkes şaşırmış bir vaziyette ağlaşıyorlardı.  

Hz Osman (rav) dili tutulmuş konuşamıyordu. Hz Ali bir duvarın dibine çökmüş Başını iki elinin arasına almış hıçkırarak ağlıyordu. Şaşkına dönen Hz Ömer (rav) kılıcını çekmiş sağa sola koşuyor kim Hz Muhammed (sav) öldü derse onun kafasını keserim diye bağırıyordu   

 

Bu acı haberi duyan Hz. Ebubekir (r.a.) evinden koşarak geldi. Doğruca 

Efendimiz’ in (sav) evine gitti, Allah Resulünün (sav) üzerindeki 
Örtüyü kaldırıp alnından öptü ve “Anam, babam, canım sana feda olsun” 
deyip ağlamaya başladı. 
 

Bu sadık dost sevgilinin yanından hiçbir zaman ayrılmamıştı. Ama O’na 
da doyamamıştı. Güçlükle toparlanıp mescide gitti. Etrafına 
Toplananlara 
 
“Muhammed bir peygamberden başka (bir şey) değildir. Ondan evvel daha nice peygamberler gelip geçmiştir. Şimdi o, ölür yahut öldürülürse 
ökçelerinizin üstünde (gerisin geri) mi döneceksiniz? Kim (böyle) iki 
ökçesi üzerinde (ardına) dönerse elbette Allah’a hiçbir şeyle zarar 
yapmış olmaz. Allaha şükür (ve sebat) edenlere mükâfat verecektir.” 
 
Ayet-i kerimesini okuyarak “İyi biliniz ki Hz. Muhammed (sav) dünyadan 
Göçmüştür. Onun Rabbi olan Allah ise diridir. Muhammed (sav) ancak 
Resul'dür” demiştir. 
 
Bunu duyan Hz. Ömer (r.a.) ilk defa bu ayeti duyuyormuş gibi 
Toparlanıp kendine geldi. Sevgilinin bu dünyadan ayrıldığına inandı. 
 
Duyar duymaz dizlerinin bağı çözülerek bulunduğu yere yığılıp kaldı. 
Hıçkırarak ağlamaya başladı. Âlemlerin Efendisi’nin yıkanma işi 
Bittikten sonra mübarek cesedi, sedirin üzerine konulmuştu. 
 
Önce erkekler, sonra kadınlar, sonra çocuklar cenaze namazını 
Kıldılar. Habibullah’ın (sav) hayatında olduğu gibi irtihalinden 
Sonrada, herkesin imamı olduğu için cenaze namazında kimse imam 
Olmadı. 
 
Salı’yı, Çarşamba’ya bağlayan gecenin yarısında, Mübarek cesedini 
Kabr-i Saadetine Hz. Ali (r.a.), Hz. Fazl (r.a.), Hz. Usame (r.a.) ve 
Hz. Abdurrahman (r.a.) indirdiler. 
 
Mübarek kabirlerini Hz. Ubeyde-İbnül Cerrah ile, Hz.Ebu Talha (r.a.) 
Kazdılar. Bütün insanoğluma Allahu Teala’nın müjdesini getiren varlık 
nurunun mübarek vücudunu toprağa koydular ve üzerini örtüp meydana 
Çıkan toprak yığınına hayretle baktılar. 
 
Gözler ve gönüller kan ağlıyordu. Hicran oku ciğerleri delmişti. Bütün 
sahabelerin gözleri ırmak olmuştu, sanki gökler, yerler, güneş, 
yıldızlar, dağlar, taşlar, canlı ve cansız her varlık onlarla beraber 
gözyaşı döküyordu. 
 
Çünkü o hicran gecesinin gündüzü yoktu. Sevgilinin kızı Hz. Fatma (ra) geldi saygıyla eğildi. Sonsuzluk nebisinin kabrinden bir avuç toprak aldı. Mübarek 
kabrin toprağını doya doya kokladı. 
 
Yüzüne gözüne sürdükten sonra, Hz. Ahmet'in (sav) toprağını koklayanın 
hali ne olur. Ömrünün sonuna kadar güzel kokuları koklamamak, benim üzerime birtakım belalar döküldü ki, eğer gündüzlerin üzerine dökülseydi gece olurdu dedi. 

Her kim günde Peygamberimiz (sav) 1000, defa Salatü Selam getirirse cennetteki yerini görmeden ölmez ( Hadisi Şerif )    

  

Rabbim Cennete Efendimiz (sav) komşu eylesin Amin. 

 Allahumme salli ala Muhammed’in ve ala ali Muhammed